विद्यालयको परिचय

साविकको गुदेल गाविसको वडा नं १ र बुङ गाविसको वडा नं ८ सँग गाँसिएको यस गाविसको वडा नं २ पिचिरिममा अवस्थित यस विद्यालयको सेवा क्षेत्रको जमिनको भूवनोट उत्तरमा वनजङगल, घाँसेमैदान र नाङ्गा पाखाहरुरहेका छन् भने दक्षिणी भेगको थोरै भागमा मात्र बस्ती रहेको यस गाँउमा कतै साँघुरो गरा, अग्लो कान्ला रहेका छन् त कतै समथर फराकिलो सिमसार जमिन रहेको पाइन्छ । तर बलौटे पाँगो माटोको खानी यो गाविस मकै खेतीको सोलुखुम्बुको उच्च कोटीमा पर्छ भन्दा फरक नपर्ला । जङगल भित्रको सुन्दर यस गाविसमा पानी अत्यधिक मात्रामा पर्ने र वलौटे माटो भएकाले पहिरो र भू क्षयको सम्भाबना भने प्रवल देखिन्छ ।

खेतिपाती राम्रो हुने, घाँस मैदान प्रशस्त र जङगल धेरै भएकोले भेडीगोठ, भैसीगोठ, आलु खेती, मकैखेती र अल्लो यहाँको पहिचान हो । यस विद्यालयको सेवाक्षेत्र वा यस गाविसमा जम्मा ७२१ घरधरी रहेको छेस्काममा २७०९ महिला र १९८९ पुरुष गरी जम्मा ४६९८ जनसङख्या रहेको यस क्षेत्रमा बहुसङ्ख्यक कुलुङ जातिको बाहुल्यता रहेको भए तापनि शेर्पा, बिश्वकर्मा र दमाई जातिको पनि बसोबास रहेको छ ।

धार्मिक विविधतासँगै साँस्कृतिक पक्षमा समेत धनी यस क्षेत्रमा धार्मिक सहिष्णुताको नमूना देख्न सकिन्छ । पशुपालन र कृषि मुख्य पेशा अंगालेका यहाँका मानिसहरुको आर्थिक अवस्था सामान्य देखिन्छ । भदौ महिनादेखि कात्तिक महिनासम्म घाँस काट्न, दाउरा टिप्नदेखि होटलमा काम गर्न खुम्बु क्षेत्रमा गएर सामान्य कमाइ गरी आफ्नो जिविका चलाउन यहाँका १२–६० बर्षसम्मका मानिसहरुको नियति हो । त्यसैगरी केही मानिसहरुले नोकरी, डकर्मी, सिकर्मी लगायत पर्यटन व्यवसाय गरी आर्थिक गुजारा चलाएको पाइन्छ ।

४२ किलोवाट विद्युत सञ्चालनमा आइरहेको यस सेवा क्षेत्रमा कम्प्युटर, इमेल, इन्टरनेटजस्ता प्रविधिहरु छ्याप्छ्याप्ती भित्रिएको पाइन्छ । माध्यमिक तहसम्मको शिक्षाको लागि अन्यत्र नजाने यहाँका विद्याथर्थीहरु उच्च शिक्षाको लागि सल्लेरी, धरान र काठमाण्डौँ गएको पाइन्छ । यस सेवाक्षेत्र भित्रको सामाजिक, धार्मिक तथा साँस्कृतिक वनोट निम्नानुसार रहेको पाइन्छ –